در چه صورت حضانت از مادر سلب می شود

حضانت از مادر در شرایطی سلب می شود که صلاحیت او برای نگهداری از فرزند به خطر بیفتد یا مصلحت کودک ایجاب کند که با مادر نباشد. این موارد شامل جنون، بیماری های روانی حاد، اعتیاد شدید و زیان آور، فساد اخلاقی و فحشا، بدرفتاری با کودک، عدم مراقبت صحیح یا ازدواج مجدد مادر پس از طلاق می شود. دادگاه خانواده با بررسی دقیق شواهد و مدارک، و با در نظر گرفتن مصلحت عالیه فرزند، در این خصوص تصمیم گیری می کند.

حضانت فرزند، موضوعی به شدت حساس و پراهمیت در زندگی هر خانواده ای است، به خصوص وقتی پای جدایی والدین وسط می آید. شاید فکر کنید وقتی مادر حضانت فرزند رو به عهده می گیره، دیگه قرار نیست تغییری در این وضعیت پیش بیاد. اما قانون ما، مثل خیلی از کشورهای دیگه، برای حمایت از مصلحت فرزند، یه سری شرایط رو پیش بینی کرده که ممکنه حضانت رو از مادر بگیره.

اینجا می خوایم با هم ببینیم اصلا حضانت یعنی چی، چرا اینقدر مهمه و در چه صورت هایی دادگاه ممکنه تشخیص بده که دیگه حضانت با مادر به صلاح بچه نیست. قرار نیست بترسیم یا کسی رو متهم کنیم، فقط می خوایم با آگاهی کامل جلو بریم و ببینیم قانون چه راه و رسم هایی رو برای این وضعیت ها در نظر گرفته.

اصلا حضانت یعنی چی؟ یه تعریف ساده و خودمونی!

بذارید اول از پایه شروع کنیم. شاید کلمه حضانت رو زیاد شنیده باشید، اما واقعا یعنی چی؟ توی قانون ما، حضانت فقط نگهداری فیزیکی از بچه نیست. حضانت یعنی هم نگهداری و مواظبت جسمی از فرزند، هم تربیت و پرورش روحی و اخلاقی اون. در واقع، هم حق پدر و مادره که از بچه شون نگهداری کنن، هم یه وظیفه و تکلیفه که نمی تونن ازش شونه خالی کنن. این یعنی باید همه جوره حواسشون به بچه باشه، از خورد و خوراک و پوشاکش گرفته تا آموزش و تربیت و سلامت روحی اش.

حضانت، نه ولایت!

یه نکته مهم اینه که حضانت با ولایت قهری فرق می کنه. ولایت قهری که معمولاً با پدر و جد پدریه، یعنی اونا تصمیم های مهم مالی و غیرمالی مربوط به آینده بچه رو می گیرن (مثلاً قراردادها و معاملات مربوط به اموال بچه). اما حضانت بیشتر جنبه سرپرستی روزمره و تربیت رو داره. یعنی کسی که حضانت رو به عهده داره، هر روز با بچه سر و کله می زنه و مسئول نیازهای اولیه و تربیت اونه.

چرا تا هفت سالگی با مامانه؟

طبق ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی، حضانت فرزند چه دختر باشه چه پسر، تا هفت سالگی با مادره. چرا؟ چون قانونگذار به این نتیجه رسیده که توی این سنین، بچه بیشتر از هرکسی به مادرش احتیاج داره. اون وابستگی عاطفی و مراقبت خاصی که مادر می تونه ارائه بده، توی سال های اولیه زندگی برای رشد و سلامت روان کودک حیاتیه. البته، این اولویت حضانت با مادر، به این معنی نیست که پدر از حق ملاقات با بچه اش محروم میشه، به هیچ وجه!

سلب حضانت از مادر: یعنی چی و کی اتفاق می افته؟

سلب حضانت از مادر، یعنی دادگاه تصمیم بگیره که دیگه مادر صلاحیت نگهداری و تربیت فرزند رو نداره و باید حضانت رو ازش بگیره. این یه تصمیم خیلی جدی و مهمیه که دادگاه به راحتی اون رو صادر نمی کنه. فلسفه این کار هم ساده است: حفظ سلامت و آینده کودک. اگه سرپرست (در اینجا مادر) نتونه یا نخواد وظایفش رو درست انجام بده و مصلحت بچه در خطر باشه، قانون مداخله می کنه.

شاید بپرسید سلب حضانت با لغو حضانت موقت فرق داره؟ بله، فرق دارن. سلب حضانت معمولا دائمیه، مگر اینکه شرایطی که باعث سلب شده از بین بره و مادر دوباره بتونه صلاحیت خودش رو ثابت کنه. اما لغو موقت ممکنه برای یه مدت کوتاه باشه، مثلا تا زمانی که یه مشکل خاص برطرف بشه.

چه وقت هایی دادگاه ممکنه حضانت رو از مادر بگیره؟ (شرایط قانونی و مهم)

خب، رسیدیم به اصل مطلب! اینجا می خوایم به سراغ این بریم که قانون ما توی چه شرایطی میگه حضانت از مادر باید گرفته بشه. یادتون باشه، هدف همیشه اینه که بچه تو بهترین شرایط باشه، نه اینکه بخوایم کسی رو اذیت کنیم. پس هر وقت مصلحت کودک در خطر بیفته، قانون دخالت می کنه.

اگه مادر خدای نکرده دچار بیماری روانی بشه (جنون یا مشکلات حاد اعصاب و روان)

یکی از مهم ترین و واضح ترین مواردی که حضانت از مادر سلب میشه، وقتیه که مادر دچار جنون (دیوانگی) بشه یا به بیماری های روانی حاد و جدی مبتلا بشه که نتونه از خودش یا بچه مراقبت کنه. ماده ۱۱۷۰ قانون مدنی به صراحت این موضوع رو بیان کرده. البته این تشخیص باید حتماً توسط پزشکی قانونی تایید بشه. خب معلومه دیگه، اگه مادر از نظر روحی و روانی توان نگهداری از خودش رو هم نداشته باشه، چطور می تونه مسئولیت یه بچه رو به عهده بگیره؟ این شرایط می تونه سلامت و آرامش روانی کودک رو حسابی به هم بریزه.

وقتی پای مسائل اخلاقی وسط میاد (انحطاط اخلاقی و فساد)

ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی می گه اگه مادر به دلیل عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی، سلامت جسمی یا تربیت اخلاقی کودک رو به خطر بندازه، حضانت ازش گرفته میشه. این انحطاط اخلاقی خودش چند تا زیرمجموعه مهم داره:

• اعتیاد شدید و زیان آور: اگه مادر به مواد مخدر، الکل یا حتی قمار اعتیاد پیدا کنه و این اعتیاد به قدری شدید باشه که نتونه به درستی از فرزندش مراقبت کنه و سلامت یا تربیتش رو به خطر بندازه، دادگاه می تونه حضانت رو سلب کنه. فرض کنید مادری که مدام درگیر اعتیاده، چطور می تونه برای بچه غذا آماده کنه، به درساش برسه یا محیط امنی براش فراهم کنه؟
• داشتن روابط نامشروع مکرر و شهرت به فساد: این مورد هم یکی دیگه از دلایل سلب حضانته. اگه مادر روابط نامشروع متعدد و علنی داشته باشه و در جامعه به فساد اخلاقی شهرت پیدا کرده باشه، دادگاه با در نظر گرفتن مصلحت کودک، ممکنه حضانت رو ازش بگیره. چون چنین شرایطی می تونه آسیب های جبران ناپذیری به روح و روان و تربیت اخلاقی فرزند وارد کنه.
• سوء استفاده از فرزند: متاسفانه گاهی اوقات پیش میاد که سرپرست، فرزند رو مجبور به کارهای غیرقانونی یا غیراخلاقی می کنه، مثل تکدی گری، قاچاق یا هر نوع سوء استفاده دیگه. این بدترین نوع آسیب به بچه هاست و دادگاه در این موارد بلافاصله حضانت رو سلب می کنه.

بدرفتاری یا بی مبالاتی با بچه (عدم مواظبت)

همون ماده ۱۱۷۳ به عدم مواظبت هم اشاره می کنه. یعنی اگه مادر به هر دلیلی، از بچه درست مراقبت نکنه و این بی مبالاتی باعث بشه سلامت جسمی یا روحی کودک به خطر بیفته. مثال هاش زیاده:

• تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف: زدن های مکرر و شدید کودک که نه فقط از لحاظ جسمی، بلکه از نظر روانی هم آسیب های جدی بهش وارد می کنه.
• تهدید سلامت روانی کودک: اگه مادر به طور مداوم بچه رو تحقیر کنه، بترسونه یا در محیطی پر از تنش و اضطراب نگه داره که آسیب روحی جدی بهش وارد بشه.
• محرومیت از نیازهای اولیه: نرسیدن به نظافت، تغذیه یا بهداشت بچه که به سلامتیش لطمه بزنه.

دادگاه همیشه به دنبال این است که فرزند در محیطی آرام و امن رشد کند و هر عاملی که این امنیت را به خطر بیندازد، می تواند منجر به سلب حضانت شود.

ازدواج دوباره مادر (بعد از طلاق)

این یکی یه مورد خاصه و خیلی ها رو گیج می کنه. قانون مدنی ما می گه اگه مادر پس از طلاق، دوباره ازدواج کنه، حضانت از او سلب و به پدر واگذار میشه. این قانون به خاطر این وضع شده که فرض بر اینه که مادر بعد از ازدواج مجدد، دیگه نمی تونه مثل قبل وقت و توجهش رو به فرزند قبلی اش بده و شوهر جدید هم ممکنه شرایط خاص خودش رو داشته باشه که با مصلحت کودک سازگار نباشه. اما این قاعده هم استثنا داره:

• استثنائات مهم: دادگاه همیشه به مصلحت کودک نگاه می کنه. اگه دادگاه تشخیص بده که پدر صلاحیت نگهداری از فرزند رو نداره (مثلاً به دلیل اعتیاد، فساد اخلاقی، بیماری روانی و…)، ممکنه حتی با وجود ازدواج مجدد مادر، حضانت رو دوباره به مادر بده. پس ازدواج مجدد مادر، یه خط قرمز مطلق نیست و دادگاه همیشه جوانب امر رو می سنجه.
• تفاوت با ازدواج مجدد پدر: جالبه بدونید که ازدواج مجدد پدر، به تنهایی باعث سلب حضانت از اون نمیشه. این یه تفاوت مهمه که توی قانون ما وجود داره.
• حضانت فرزند بعد از فوت پدر و ازدواج مجدد مادر: اینجا داستان فرق می کنه. طبق ماده ۴۳ قانون حمایت خانواده، اگه پدر فوت کنه، حضانت با مادر خواهد بود، حتی اگه مادر بعداً ازدواج کنه. مگر اینکه دادگاه به درخواست ولی قهری (پدر بزرگ پدری) یا دادستان، تشخیص بده که ادامه حضانت با مادر به مصلحت فرزند نیست.

هر چیزی که مصلحت بچه رو به خطر بندازه (فقط همینا نیست!)

باید بدونید که موارد بالا، فقط نمونه هایی از شرایط سلب حضانت هستن و این لیست انحصاری نیست. یعنی چی؟ یعنی دادگاه می تونه توی هر مورد خاصی، اگه با شواهد و قرائن مختلف به این نتیجه برسه که مصلحت کودک در خطر جدیه، حتی اگه اون مورد دقیقا توی این دسته بندی ها قرار نگیره، حضانت رو از مادر سلب کنه. قاضی اختیارات وسیعی داره که با تحقیق، استعلام و نظر کارشناس، بهترین تصمیم رو برای آینده بچه بگیره. این یعنی قانون خیلی به مصلحت عالیه فرزند اهمیت میده.

چطوری برای سلب حضانت اقدام کنیم؟ (مراحل گام به گام)

حالا فرض کنید خدای نکرده در شرایطی قرار گرفتید که فکر می کنید مصلحت فرزندتون در خطر جدیه و باید برای سلب حضانت از مادر اقدام کنید. اینجا می خوایم ببینیم از کجا باید شروع کنید و چه مراحلی رو باید طی کنید. این مسیر ممکنه پیچیده باشه، پس حتماً دنبال مشاوره حقوقی تخصصی باشید.

کی می تونه درخواست بده؟

هر کسی نمی تونه برای سلب حضانت درخواست بده. قانون افراد خاصی رو برای این کار مشخص کرده:

• پدر: اصلی ترین فردی که می تونه درخواست سلب حضانت مادر رو بده.
• جد پدری (پدربزرگ پدری): در صورت فوت پدر یا عدم صلاحیت او، پدربزرگ پدری هم می تونه این درخواست رو مطرح کنه.
• قیم یا سرپرست قانونی: اگه کودک قیم یا سرپرست قانونی داشته باشه، اون هم می تونه اقدام کنه.
• دادستان یا رئیس حوزه قضایی: این ها هم به نمایندگی از جامعه و برای حمایت از مصلحت عمومی، می تونن ورود کنن.
• بستگان نزدیک طفل: در برخی موارد، سایر بستگان هم می تونن درخواست بدن، البته اثبات مصلحت کودک اینجا خیلی مهمه.

کجا باید بریم؟ (مرجع صالح برای رسیدگی)

مرجع صالح برای رسیدگی به دعوای سلب حضانت از مادر، دادگاه خانواده است. یعنی باید به دادگاه خانواده محلی مراجعه کنید که آخرین اقامتگاه مشترک شما و مادر و فرزند بوده یا در حال حاضر فرزند در اونجا زندگی می کنه.

مراحل اصلی از دادخواست تا دادگاه

فرآیند قانونی سلب حضانت یه مقدار زمان بره و نیاز به حوصله داره:

1. تنظیم و ثبت دادخواست: قدم اول، تنظیم دادخواست سلب حضانت است. این دادخواست باید دقیق و مستدل باشه و توش تمام دلایل و مدارکی که برای سلب حضانت دارید رو به وضوح بنویسید. بعد از تنظیم، باید از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی ثبت بشه.
2. شرح خواسته: توی دادخواست، یه قسمت هست به نام شرح خواسته. اینجا باید با جزئیات کامل و بدون پرده پوشی، توضیح بدید که چرا فکر می کنید مادر صلاحیت نداره و چه اتفاقاتی افتاده که سلامت یا تربیت فرزندتون در خطره. هرچی مستنداتتون قوی تر باشه، دادگاه بهتر می تونه تصمیم بگیره.
3. ارجاع به شعبه: بعد از ثبت، پرونده شما به یکی از شعب دادگاه خانواده ارجاع داده میشه.
4. جلسات دادرسی: قاضی وقت رسیدگی تعیین می کنه و شما و مادر فرزند باید توی جلسات حاضر بشید و از ادعاهای خودتون دفاع کنید.
5. تحقیقات و کارشناسی: دادگاه ممکنه دستور تحقیق محلی بده، از پزشکی قانونی استعلام بگیره، یا از مددکار اجتماعی بخواد گزارش تهیه کنه. همه این ها برای اینه که قاضی مطمئن بشه مصلحت کودک واقعاً در خطره.

چه مدارکی لازم داریم؟ (مستندات و اثبات)

توی دادگاه، حرف تنها کافی نیست. شما باید ادعاهاتون رو با مدارک و مستندات قوی اثبات کنید:

• مدارک هویتی: شناسنامه و کارت ملی خودتون، مادر و فرزند، به همراه سند ازدواج و طلاق (اگه جدا شدید).
• گزارش پزشکی قانونی: برای اثبات جنون، بیماری های روانی حاد یا آثار ضرب و جرح روی فرزند (اگه وجود داشته).
• گزارش نیروی انتظامی یا مراجع قضایی: اگه مادر سوء پیشینه داشته باشه، سابقه اعتیاد یا جرایم اخلاقی داشته باشه، این گزارش ها خیلی مهم هستند.
• شهادت شهود: همسایگان، معلمان، بستگان یا هر کسی که شاهد بی مبالاتی ها یا رفتارهای نامناسب مادر بوده، می تونن شهادت بدن.
• تحقیقات محلی و گزارش مددکار اجتماعی: این گزارش ها از محیط زندگی و وضعیت نگهداری فرزند، اطلاعات خوبی به دادگاه میدن.
• عکس، فیلم یا پیام های مستند: اگه مدارکی مثل عکس، فیلم یا پیام های مکتوب (با رعایت ملاحظات قانونی و اخلاقی) دارید که ادعای شما رو ثابت می کنه، می تونید به دادگاه ارائه بدید.

نقش قاضی و اهمیت اثبات ادعا

یادتون باشه که قاضی اینجا نقش یه پدر مهربان رو برای فرزند داره. اون با دقت به همه حرف ها گوش میده، مدارک رو بررسی می کنه و تمام تلاشش رو می کنه که بهترین تصمیم رو برای آینده بچه بگیره. پس اثبات قوی و مستند ادعاهای شما، کلید موفقیت توی این دعواست. اگه نتونید دلایل محکمی ارائه بدید، دادگاه نمی تونه حضانت رو سلب کنه، چون اصل بر اینه که مادر صلاحیت نگهداری از فرزند رو داره.

بعد از سلب حضانت، سرنوشت بچه چی میشه؟ (پیامدها)

یه سوال خیلی مهم اینه که اگه حضانت از مادر گرفته بشه، بعدش چی؟ آیا بچه بی سرپرست میشه؟ معلومه که نه! قانون برای این شرایط هم تدابیر لازم رو اندیشیده تا کوچک ترین آسیبی به کودک نرسه.

حضانت به کی داده میشه؟

وقتی حضانت از مادر سلب میشه، قانون یه ترتیب اولویت رو برای واگذاری حضانت مشخص کرده:

1. پدر: در وهله اول، اگه پدر صلاحیت لازم رو داشته باشه، حضانت به او واگذار میشه. این همون اصل اولیه حضانت بعد از جدایی والدین تا سن بلوغه که بعد از هفت سالگی حضانت به پدر می رسه.
2. جد پدری: اگه پدر هم فوت کرده باشه یا دادگاه تشخیص بده که اون هم صلاحیت نداره، جد پدری (پدربزرگ پدری) در اولویت بعدی قرار می گیره.
3. سایر اشخاص صالح یا موسسات حمایتی: در شرایطی که هیچ یک از والدین، جد پدری یا سایر بستگان نزدیک، صلاحیت نگهداری از کودک رو نداشته باشند، دادگاه ممکنه حضانت رو به شخص ثالث صالح (مثلاً عمو، خاله، عمه، دایی) یا حتی موسسات حمایتی و بهزیستی واگذار کنه تا فرزند در محیط امن و مناسبی رشد کنه.

آیا مادر هنوز می تونه بچه اش رو ملاقات کنه؟ (حق ملاقات)

اینجا یه نکته خیلی حساس و مهمه: سلب حضانت، لزوماً به معنی سلب حق ملاقات مادر با فرزند نیست! طبق ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی، حتی اگه حضانت از مادر گرفته بشه، اون همچنان حق ملاقات با فرزندش رو داره. این حق رو نمیشه از هیچ پدری یا مادری گرفت، مگر اینکه ملاقات با اون ها برای فرزند به شدت خطرناک باشه و مصلحت کودک رو به خطر بندازه. دادگاه معمولاً زمان و مکان ملاقات ها رو تعیین می کنه و در شرایط خاص، ممکنه ملاقات ها تحت نظارت یا با محدودیت هایی انجام بشه تا هیچ آسیبی به بچه نرسه.

تکلیف خرج و مخارج بچه (نفقه)

سلب حضانت از مادر، پدر رو از تکلیف پرداخت نفقه فرزند معاف نمی کنه. یعنی اگه حضانت به پدر یا شخص دیگه ای واگذار بشه، پدر همچنان وظیفه داره نفقه فرزندش رو بپردازه و از نظر مالی ازش حمایت کنه. نفقه شامل هزینه های خوراک، پوشاک، مسکن، درمان و آموزش میشه.

آیا ممکنه حضانت دوباره به مادر برگرده؟

بله، ممکنه. اگه شرایطی که باعث سلب حضانت از مادر شده بود، رفع بشه و مادر بتونه به دادگاه ثابت کنه که دوباره صلاحیت نگهداری از فرزندش رو پیدا کرده و مصلحت کودک هم ایجاب می کنه که حضانت به او برگرده (مثلاً بیماری روانی اش بهبود پیدا کرده باشه یا اعتیادش ترک شده باشه و از نظر اخلاقی وضعیتش اصلاح شده باشه)، می تونه دوباره درخواست بازگشت حضانت رو به دادگاه بده. دادگاه با بررسی مجدد شرایط و با در نظر گرفتن مصلحت عالیه فرزند، در این خصوص تصمیم می گیره.

در تمام مراحل مربوط به حضانت، اصلی ترین ملاک دادگاه، «مصلحت عالیه فرزند» است و این مصلحت بر تمام قواعد دیگر مقدم است.

جمع بندی: یادتون باشه مصلحت بچه حرف اول رو می زنه!

خب، تا اینجا دیدیم که حضانت چیه و در چه صورت هایی ممکنه از مادر سلب بشه. یادتون باشه که موضوع حضانت و سلب اون، یه مسئله پیچیده و پر از ظرایف قانونیه و از همه مهم تر، با سرنوشت یه موجود کوچولو گره خورده. پس هر تصمیمی که گرفته میشه، باید اول و آخر به مصلحت اون فرزند باشه.

توی این مسیر، اگه با همچین مشکلاتی روبرو شدید، بهترین و عاقلانه ترین کار اینه که حتماً با یه وکیل خانواده متخصص مشورت کنید. یه وکیل باتجربه می تونه شما رو توی تمام مراحل راهنمایی کنه، بهتون بگه چه مدارکی لازمه، چطوری دادخواست بنویسید و چطور از حق خودتون یا از مصلحت فرزندتون توی دادگاه دفاع کنید. هیچ وقت توی مسائل حقوقی اینقدر حساس، خودتون به تنهایی جلو نرید. آینده بچه تون خیلی ارزش داره که بخواید ریسک کنید.

سوالات متداول

آیا ازدواج مجدد مادر همیشه باعث سلب حضانت می شود؟

نه همیشه. قاعده کلی اینه که ازدواج مجدد مادر (پس از طلاق) باعث سلب حضانت میشه و حضانت به پدر واگذار میشه. اما اگه دادگاه تشخیص بده که پدر صلاحیت نگهداری نداره و مصلحت کودک در خطر قرار می گیره، ممکنه حضانت با مادر باقی بمونه. همچنین، اگر پدر فرزند فوت کرده باشد، ازدواج مجدد مادر به تنهایی باعث سلب حضانت نمی شود، مگر به تشخیص دادگاه.

اگر مادر دچار بیماری روانی خفیف باشد، حتماً حضانت سلب می شود؟

خیر. سلب حضانت به دلیل بیماری روانی، زمانی اتفاق می افتد که بیماری حاد و جدی باشد و توسط پزشکی قانونی تأیید شود که مادر به دلیل آن، توانایی نگهداری و تربیت فرزند را ندارد و مصلحت کودک به خطر می افتد. بیماری های خفیف روانی معمولاً منجر به سلب حضانت نمی شوند.

حق ملاقات مادر پس از سلب حضانت چگونه است؟

حتی پس از سلب حضانت، مادر همچنان حق ملاقات با فرزندش را دارد. این حق را نمی توان از مادر گرفت، مگر اینکه ثابت شود ملاقات برای فرزند به شدت خطرناک است و مصلحت کودک را به خطر می اندازد. دادگاه زمان، مکان و شرایط ملاقات را تعیین می کند و در موارد خاص، ممکن است ملاقات تحت نظارت انجام شود.

مدت زمان رسیدگی به پرونده سلب حضانت چقدر است؟

مدت زمان رسیدگی به پرونده های سلب حضانت بسته به پیچیدگی پرونده، تعداد جلسات دادرسی، نیاز به تحقیقات محلی یا کارشناسی پزشکی قانونی و شلوغی شعب دادگاه، متفاوت است. معمولاً نمی توان زمان دقیقی را مشخص کرد، اما ممکن است چند ماه طول بکشد.

آیا می توان حضانت سلب شده را دوباره به مادر بازگرداند؟

بله، در صورتی که دلایلی که منجر به سلب حضانت از مادر شده بود، برطرف شوند و مادر بتواند به دادگاه ثابت کند که مجدداً صلاحیت نگهداری از فرزند را پیدا کرده است و مصلحت کودک هم ایجاب می کند، می تواند درخواست بازگشت حضانت را به دادگاه ارائه دهد. دادگاه با بررسی مجدد، تصمیم گیری خواهد کرد.

دادگاه چگونه مصلحت فرزند را تشخیص می دهد؟

دادگاه برای تشخیص مصلحت فرزند، مجموعه ای از عوامل را در نظر می گیرد. این عوامل شامل وضعیت جسمی، روحی و اخلاقی والدین، محیط زندگی، توانایی مالی و تربیتی، تحصیلات، سن و جنسیت فرزند و نظر کارشناسان (مثل مددکار اجتماعی یا روانشناس کودک) است. قاضی با جمع بندی همه این موارد، بهترین تصمیم را برای آینده کودک اتخاذ می کند.

در صورت سلب حضانت از مادر، فرزند به چه کسی سپرده می شود؟

پس از سلب حضانت از مادر، اولویت با پدر است. اگر پدر صلاحیت نداشته باشد یا فوت کرده باشد، حضانت به جد پدری (پدربزرگ پدری) واگذار می شود. در صورتی که هیچ یک از این افراد صلاحیت نداشته باشند، دادگاه می تواند حضانت را به سایر بستگان صالح یا حتی موسسات حمایتی بسپارد تا مصلحت کودک تامین شود.

آیا برای سلب حضانت از مادر حتماً باید وکیل گرفت؟

گرچه از نظر قانونی اجباری نیست، اما با توجه به پیچیدگی ها و حساسیت پرونده های سلب حضانت و اهمیت مستندسازی دقیق و دفاع حقوقی، قویاً توصیه می شود که از یک وکیل متخصص در امور خانواده کمک بگیرید. وکیل می تواند شما را در تمام مراحل راهنمایی کرده و شانس موفقیت پرونده را افزایش دهد.

اگر مادر از ملاقات فرزند با پدر ممانعت کند، آیا حضانت او سلب می شود؟

ممانعت از ملاقات فرزند با پدر یا والدی که حضانت را ندارد، عملی خلاف قانون است. در چنین شرایطی، والد محروم شده می تواند به دادگاه شکایت کند و دادگاه ابتدا ممکن است دستور جلب مادر یا تعیین مجازات برای ممانعت را صادر کند. در صورت تکرار ممانعت و تشخیص دادگاه مبنی بر اینکه این عمل به مصلحت کودک آسیب می رساند، ممکن است منجر به سلب حضانت از مادر شود.