گلایه از وضعیت شتاب دهی در حوزه زیست فناوری/اخذمجوزها محصول را منقضی می کند

یک مدیر شتاب دهنده در گفتگو با آرسل;

یکی از مدیران یک شتاب دهنده در حوزه صنایع غذایی گفت: بسیاری از مواقع پس از اخذ مجوز خریدار در بازار محصول وجود ندارد بنابراین باید چاره ای اندیشید.

به گزارش خبرنگار علم و فناوری خبرگزاری آرسل، امروزه از میکروب ها در صنایع غذایی، دارویی و واکسن، صنایع معدنی، طیور و مکمل های آبزیان استفاده می شود.

یکی از شتاب دهنده های تخصصی در زمینه بیوتکنولوژی مواد غذایی، میکروارگانیسم ها و پروبیوتیک ها در ایران، توسعه استفاده از میکروارگانیسم ها در صنایع مختلف را یکی از اهداف اصلی خود قرار داده و با شناسایی و حمایت از پروژه هایی در این زمینه، آن را به صورت اساسی در نظر گرفته است. گام هایی برای رشد این صنعت.

مهدی پورشکار می آبادی، دانشجوی دکتری بیوتکنولوژی میکروبی و مدیرعامل این شتاب دهنده، پژوهشگاه علم و فناوری در گفت و گو با خبرنگار انار، اظهار کرد: این شتاب دهنده از سال 1396 فعالیت خود را آغاز کرد و در سال 1397 مجوز شتاب را از معاونت رییس جمهور دریافت کرد. علم، فناوری و اقتصاد دانش بنیان.

وی افزود: در ابتدای راه اندازی این مجموعه اعضای هیات مدیره به این نتیجه رسیدند که جایگاه بسیار خوبی در اکوسیستم بیوتکنولوژی کشور به ویژه در حوزه صنایع غذایی، بیوتکنولوژی و پروبیوتیک ها وجود دارد. . رشد و توسعه می تواند گردش اقتصادی بسیار بالایی را برای کشور به همراه داشته باشد.

به گزارش پورشکر، از این رو بستری پیرامون تک ژن های بیوژنیک و غذاهای مفید طراحی کرده ایم و بر اساس ارتباط با انجمن های پروبیوتیک و زیرساخت های صنعتی، علمی و آزمایشگاهی موجود سعی در ارایه خدمات به علاقه مندان به این حوزه داشته ایم. .

وی افزود: برای راه اندازی این شتاب دهنده مدل های مختلفی را در سراسر دنیا آزمایش کردیم و در نهایت به عنوان یک استودیوی استارتاپی – که به عنوان کارخانه استارت آپی یا استودیو سرمایه گذاری هم شناخته می شود – فعالیت را آغاز کردیم و به دانشگاه ها، مراکز عملی و جاهای مختلف رفتیم. “

وی گفت: خودمان به تیم ها ایده دادیم و از آنها حمایت کردیم تا به محصول برسند.

پورشکار خاطرنشان کرد: در دوره اول با 6 تیم شروع کردیم. خروجی این کار ایجاد 6 تیم، 3 محصول و 2 شرکت بود.

مدیر این شتاب دهنده با اشاره به اینکه موفقیت این دوره به الگویی برای همگروهی های بعدی تبدیل شده و نقشه راه موفقی برای ما ایجاد کرده است، گفت: در دوره دوم فعالیت خود را با 18 همگروه آغاز کردیم و فعالیت این دوره به پایان رسیده است. . در پایان سال 1401 م. در این مدت برای 10 تیم سرمایه گذاری شد. 7-8 تیم نیز در حال مذاکره با سرمایه گذاران هستند.

وی در ادامه گفت: مرحله سوم را با حمایت 25 تیم آغاز کرده ایم. این تیم ها اکنون دوران اوج خود را پشت سر گذاشته اند.

وی به نحوه پشتیبانی این شتاب دهنده ها از شرکت ها و تیم ها پرداخت و گفت: شتاب دهنده ها دو نوع خدمات ارایه می دهند. یک سری خدمات نقدی یا مالی و سایر خدمات غیر نقدی ما بر اساس نوع پروژه، نوع همکاری و میزان مشارکت و هزینه تیم ها از این تیم ها حمایت می کنیم.

روند طولانی دریافت مجوز منجر به شکست محصول می شود

پورشکار به برخی از مشکلات این شتاب دهنده برای اجرای طرح اشاره کرد و افزود: در حال حاضر مشکل رگولاتوری (قانون گذاری یک فرآیند) یکی از بزرگترین مشکلات و معضلاتی است که اکثر شرکت های بزرگ فعال در حوزه بیوتکنولوژی با آن مواجه هستند. .

این قانون وجود دارد اما وقتی کالایی ساخته می شود در تمام عمرش فرصت ورود به بازار را دارد، می گوید: تا زمانی که جامعه تشنه آن محصول است باید وارد بازار شود. وقتی محصول تولید شده وارد بازار می شود، صاحب فناوری برنده می شود و هزینه ای که برای محصول خرج کرده است، بازپرداخت می شود.

وی گفت: اما اگر زمان تحویل آن محصول تمام شود، شرکت تولیدی تمام هزینه ای را که خرج کرده از دست می دهد.

مدیرعامل این شتاب دهنده ادامه داد: متاسفانه گاهی این فرآیندها آنقدر طولانی می شود که پس از اخذ مجوز، محصول دیگر در بازار به فروش نمی رسد. به عنوان مثال، ما محصولی برای تقویت و پیشگیری از بیماری کرونا تولید کردیم، محصولی که بسیار موثر بود و نتایج آزمایش این ادعا را ثابت کرد، اما پروسه صدور مجوز آنقدر طولانی بود که دیگر کرونا نبود. عملاً پولی که برای این پروژه خرج کردیم هدر رفت.

وی خاطرنشان کرد: ایده های دانش بنیان بزرگ و نوآوری های زیادی را برای بومی سازی و عرضه محصولات به بازار عرضه کرده ایم. محققان این مجموعه برای اولین بار برخی از محصولات را طراحی و تولید کرده اند.

وی گفت: برای شروع مصرف این محصول دو نکته باید رعایت شود. یکی، باید فرهنگ سازی شود. دوم، ما باید خطرات احتمالی برای مصرف کننده را پوشش دهیم. این دو وظیفه از جمله کارهایی هستند که شرکت های کوچک یا حتی شرکت های بزرگ نمی توانند انجام دهند و نمی توانند مردم را برای مصرف پروبیوتیک ها پرورش دهند.

اقتصاد دریایی ایران نادیده گرفته شده است

وی گفت: یکی از شاخص ترین محصولات این مجموعه مربوط به واکسیناسیون آبزیان است. ایران بزرگترین تولید کننده محصولات آبزی پروری ماهی های آبی گرم و سرد آبی وجود دارند اما متاسفانه اقتصاد دریایی که یکی از بزرگترین اقتصادهای دنیاست در کشور مورد بی توجهی قرار گرفته است.

وی افزود: ما به خوبی می توانیم در این مورد نظر داخلی نشان دهیم. وقتی تجربه کشورهای مشابه دنیا را بررسی می کنیم، نروژ یکی از بزرگ ترین کشورها در این زمینه است و با استفاده از طراحی ماهی و واکسیناسیون در اقلام مختلف، صد در صد به پیشگیری تبدیل شده و رنج بیماری ها را کاهش داده است. ، در نتیجه افزایش تولید و کاهش قیمت و بهبود سلامت مصرف کنندگان آن است.

به گفته وی، از سوی دیگر آنتی بیوتیک های موجود در داخل بدن تحلیل رفته و مصرف کنندگان با مصرف گوشت آنتی بیوتیک مصرف می کنند و خطر مقاومت آنتی بیوتیکی را در آنها از بین می برند.

وی در پایان گفت: اکنون یک شرکت دانش بنیان، استارتاپ و شتاب دهنده این واکسن را طراحی کرده ام. از نظر عملی هم مجوز گرفته ام، اما نمی توانم فرهنگ سازی کنم، چون فرهنگ سازی در کل دنیا بر عهده دولت است. دولت ها با سیستم ها و قوانین آموزشی مختلف، استفاده از این محصولات را فرهنگی می کنند. دولت ایران نیز باید در این موضوع دخالت کند.