چالش های نصب کفشور پارکینگ در پروژه های بزرگ؛ راه حل ها و توصیه ها

چالش‌های نصب کفشور پارکینگ در پروژه‌های بزرگ؛ راه‌حل‌ها و توصیه‌ها

نصب کفشور پارکینگ در پروژه‌های بزرگ با چالش‌هایی نظیر آب‌بندی، شیب‌بندی دقیق، تحمل بار ترافیکی سنگین و انتخاب متریال مناسب همراه است. این عوامل بر عملکرد زهکشی و دوام سازه پارکینگ تأثیر مستقیم دارند و نیازمند راهکارهای فنی و تخصصی هستند.

چرا کفشورهای اصلی از برندهای معتبر را خریداری کنیم؟

برندهای معتبر کفشورهایی با کیفیت بالا، متریال مقاوم، تحمل بار ترافیکی استاندارد و طراحی بهینه برای زهکشی و آب‌بندی تولید می‌کنند که دوام و عملکرد سیستم زهکشی پارکینگ را در بلندمدت تضمین می‌کند.

چگونه می‌توان کفشور را آب بندی کرد؟

آب‌بندی کفشور با ایجاد یک اتصال ضدآب بین بدنه کفشور و لایه آب‌بندی کف انجام می‌شود. این کار معمولاً با استفاده از ممبران‌های ضدآب، نوارهای آب‌بندی مخصوص و مواد سیلانت یا گروت‌های مناسب در محل اتصال صورت می‌گیرد.

کفشورها به چه چیزی متصل هستند؟

کفشورها به شبکه لوله‌کشی فاضلاب یا سیستم جمع‌آوری آب متصل می‌شوند که در نهایت آب را به چاه فاضلاب، شبکه فاضلاب شهری یا سیستم‌های تصفیه و دفع آب هدایت می‌کند. در پارکینگ‌ها ممکن است به جداکننده روغن و بنزین نیز متصل شوند.

کفشور خطی طلایی چیست

کفشور خطی طلایی یک المان حیاتی در سیستم‌های زهکشی فضاهای مختلف، از جمله پارکینگ‌ها، به شمار می‌رود. وظیفه اصلی آن جمع‌آوری آب‌های سطحی ناشی از شستشو، بارندگی یا نشت و هدایت آن‌ها به شبکه فاضلاب یا سیستم جمع‌آوری آب است. کفشورها با قرارگیری در پایین‌ترین نقطه شیب‌بندی شده کف، امکان تخلیه مؤثر آب را فراهم کرده و از تجمع آب، ایجاد رطوبت اضافی، آسیب به مصالح کف و سازه، و بروز بوی نامطبوع جلوگیری می‌کنند. طراحی و انتخاب صحیح کفشور نقش مهمی در کارایی سیستم زهکشی و حفظ بهداشت و دوام محیط دارد.

کفشور و انواع آن

کفشورها بر اساس معیارهای مختلفی مانند شکل، جنس، ظرفیت تخلیه و محل نصب دسته‌بندی می‌شوند. شناخت انواع کفشور برای انتخاب گزینه مناسب برای هر کاربرد، به‌ویژه در فضاهای تخصصی مانند پارکینگ‌ها، ضروری است. انواع رایج شامل کفشورهای نقطه‌ای و کفشورهای خطی هستند که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند و برای شرایط متفاوتی طراحی شده‌اند. علاوه بر این، کفشورهای تخصصی‌تری مانند کفشورهای پارکینگی نیز وجود دارند که با توجه به نیازهای خاص این محیط‌ها توسعه یافته‌اند. انتخاب درست نوع کفشور بر اساس حجم آب، نوع کاربری فضا و بارهای وارده، اولین گام در طراحی یک سیستم زهکشی کارآمد است.

تفکیک کفشورها از نظر سیستم تخلیه آب

سیستم تخلیه آب در کفشورها معمولاً بر اساس نیروی گرانش عمل می‌کند، به این معنی که آب به سمت پایین‌ترین نقطه که کفشور در آن قرار دارد، جریان یافته و وارد لوله تخلیه می‌شود. با این حال، طراحی داخلی کفشور و اتصال آن به لوله می‌تواند متفاوت باشد. برخی کفشورها دارای سیفون داخلی (کفشور سیفون‌دار) هستند که با ایجاد یک مانع آبی، از ورود بوی نامطبوع فاضلاب به محیط جلوگیری می‌کنند؛ این ویژگی در فضاهای بسته مانند پارکینگ‌های طبقاتی اهمیت دارد. کفشورهای بدون سیفون معمولاً در فضاهای باز یا جایی که نیاز به تخلیه سریع حجم زیادی آب است و بوی فاضلاب مشکل‌ساز نیست، استفاده می‌شوند. در پروژه‌های بزرگ، ظرفیت اتصال کفشور به سیستم لوله‌کشی و قطر خروجی آن بسیار مهم است تا بتواند حجم بالای آب را به سرعت تخلیه کند.

کفشورهای نقطه ای

کفشورهای نقطه‌ای، همانطور که از نامشان پیداست، آب را در یک نقطه مشخص جمع‌آوری می‌کنند. این نوع کفشورها از یک بدنه اصلی و یک گریتینگ (شبکه) روی آن تشکیل شده‌اند و آب از تمام جهت‌ها به سمت این نقطه شیب‌بندی می‌شود. نصب کفشور نقطه‌ای نیازمند ایجاد شیب چهارطرفه یا پاکتی به سمت مرکز است که اجرای آن در سطوح بزرگ و مسطح مانند پارکینگ‌ها می‌تواند دشوار و زمان‌بر باشد. با این حال، در برخی نقاط خاص پارکینگ مانند زیر شیرهای آتش‌نشانی یا در کنج‌ها، ممکن است استفاده از کفشور نقطه‌ای مناسب باشد. انتخاب کفشور نقطه‌ای برای پارکینگ نیازمند توجه ویژه به مقاومت گریتینگ در برابر بارهای ترافیکی و ابعاد مناسب برای جمع‌آوری آب است.

کفشورهای خطی

کفشورهای خطی که به کانال‌های زهکشی نیز معروف هستند، آب را در طول یک خط جمع‌آوری می‌کنند. این نوع کفشورها شامل یک کانال طولی و یک گریتینگ یا درپوش خطی روی آن هستند. مزیت اصلی کفشورهای خطی در فضاهای بزرگ مانند پارکینگ‌ها، سهولت در شیب‌بندی است؛ کافی است سطح کف با یک شیب یک‌طرفه یا دوطرفه به سمت کانال خطی هدایت شود. این امر اجرای دقیق‌تر شیب و کاهش خطای انسانی را ممکن می‌سازد. کفشورهای خطی به دلیل سطح جمع‌آوری وسیع‌تر، ظرفیت تخلیه بالاتری دارند و برای جمع‌آوری سریع آب در مساحت‌های وسیع یا مسیرهای طولانی مانند رمپ‌ها ایده‌آل هستند. در پارکینگ‌های بزرگ، استفاده از کفشورهای خطی با گریتینگ مقاوم در برابر بار ترافیکی سنگین بسیار رایج است.

کفشورهای پارکینگی

کفشورهای پارکینگی به طور خاص برای تحمل بارهای سنگین ترافیکی ناشی از عبور و مرور خودروها و وسایل نقلیه سنگین طراحی و تولید می‌شوند. این کفشورها معمولاً از مواد بسیار مقاوم مانند چدن داکتیل، فولاد ضد زنگ با ضخامت بالا یا بتن پلیمری تقویت‌شده ساخته می‌شوند. گریتینگ یا درپوش آن‌ها باید دارای کلاس مقاومت بار مناسب باشد (مانند کلاس C250، D400 یا E600 بر اساس استاندارد EN 124)، که نشان‌دهنده حداکثر وزنی است که می‌توانند تحمل کنند. علاوه بر مقاومت مکانیکی، کفشورهای پارکینگی باید در برابر مواد شیمیایی مانند روغن موتور، بنزین، ضدیخ و نمک‌های یخ‌زدا مقاوم باشند. طراحی آن‌ها اغلب به گونه‌ای است که امکان جمع‌آوری ذرات درشت و جلوگیری از ورود آن‌ها به شبکه لوله را فراهم کند.

نکات مهمی که در خرید کفشور باید بدانید

انتخاب کفشور مناسب برای پارکینگ، فراتر از ظاهر آن است و نیازمند بررسی دقیق ملاحظات فنی و عملکردی است. خرید کفشوری که با نیازهای خاص محیط پارکینگ همخوانی نداشته باشد، می‌تواند منجر به مشکلات جدی در آینده شود. در پروژه‌های بزرگ، اشتباه در انتخاب کفشور می‌تواند هزینه‌های سنگین تعمیر و نگهداری را تحمیل کند. بنابراین، پیش از خرید، لازم است به سه فاکتور اصلی توجه ویژه‌ای داشته باشید: حجم آبی که قرار است تخلیه شود، متریال ساخت کفشور و ابعاد و اندازه آن.

توجه به حجم آبی که تخلیه می‌شود

یکی از مهم‌ترین فاکتورها در انتخاب کفشور پارکینگ، ظرفیت تخلیه آن است. پارکینگ‌ها، به‌ویژه در فضای باز یا رمپ‌ها، ممکن است در معرض حجم زیادی آب ناشی از بارندگی شدید، شستشو یا نشت باشند. ظرفیت تخلیه کفشور باید متناسب با حداکثر حجم آبی باشد که انتظار می‌رود در یک بازه زمانی مشخص جمع‌آوری شود. محاسبه دقیق این حجم نیازمند در نظر گرفتن مساحت سطح زهکشی، شدت بارندگی در منطقه و وجود منابع دیگر آب است. انتخاب کفشوری با ظرفیت تخلیه پایین‌تر از حد نیاز، منجر به تجمع آب و کندی در فرآیند زهکشی خواهد شد که در پارکینگ‌های بزرگ می‌تواند بسیار مشکل‌ساز باشد.

توجه به متریال کفشور

متریال ساخت کفشور پارکینگ باید بتواند در برابر شرایط محیطی سخت این فضا مقاومت کند. این شرایط شامل بارهای ترافیکی سنگین و مکرر، ضربه، سایش ناشی از تایرها، تغییرات دما (به‌ویژه در مناطق سردسیر با استفاده از نمک یخ‌زدا) و تماس با مواد شیمیایی مانند روغن موتور، بنزین، مایع ترمز و ضدیخ است. متریال‌های رایج و مناسب برای کفشور پارکینگ شامل چدن داکتیل (برای گریتینگ‌ها با کلاس بار بالا)، فولاد ضد زنگ (برای بدنه و گریتینگ در محیط‌های خورنده) و بتن پلیمری (برای کانال‌های خطی) هستند. انتخاب متریال نامناسب می‌تواند منجر به زنگ‌زدگی، خوردگی، شکستگی گریتینگ و کاهش عمر مفید کفشور شود.

ابعاد و اندازه کفشور

ابعاد فیزیکی کفشور نیز باید متناسب با محل نصب و نیازهای پروژه باشد. برای کفشورهای نقطه‌ای، اندازه گریتینگ و قطر لوله خروجی مهم است. گریتینگ بزرگتر می‌تواند سطح بیشتری را پوشش دهد و جمع‌آوری آب را آسان‌تر کند، در حالی که قطر خروجی باید با لوله فاضلاب متصل شونده همخوانی داشته باشد. در مورد کفشورهای خطی، طول و عرض کانال اهمیت پیدا می‌کند. طول کانال بر اساس مساحت یا مسیری که قرار است زهکشی کند تعیین می‌شود و عرض آن بر ظرفیت تخلیه و سهولت نگهداری تأثیر می‌گذارد. ابعاد کلی کفشور همچنین باید با ضخامت کف و نحوه نصب آن سازگار باشد.

نصب نادرست کفشور و آب‌بندی ضعیف

یکی از شایع‌ترین و پرهزینه‌ترین مشکلات در پروژه‌های بزرگ، نصب نادرست کفشور و عدم آب‌بندی صحیح آن است. در پارکینگ‌ها که اغلب سازه زیرین حساس است (مانند دال‌های بتنی یا طبقات پایین‌تر)، نفوذ آب از اطراف کفشور می‌تواند عواقب مخربی داشته باشد. نصب نادرست می‌تواند شامل تراز نبودن کفشور با سطح نهایی کف، عدم اتصال محکم به لوله فاضلاب، یا آسیب دیدن بدنه کفشور در حین نصب باشد. آب‌بندی ضعیف نیز به معنای وجود درزها یا شکاف‌هایی است که اجازه می‌دهند آب به زیر لایه کف یا به سازه اصلی نفوذ کند. این نفوذ می‌تواند باعث خوردگی آرماتورها، تخریب بتن، رشد قارچ و کپک، و آسیب به تاسیسات زیرین شود.نصب صحیح و آب ‌بندی اصولی کفشور در مکان ‌هایی که حوله خشک کن استیل حمام دارند، اهمیت ویژه‌ای دارد تا از نفوذ آب و آسیب به سازه و تجهیزات جلوگیری شود.

عدم شیب مناسب در محل نصب کفشور

اجرای شیب‌بندی صحیح کف به سمت کفشور، یک اصل بنیادین در طراحی سیستم زهکشی است. در پارکینگ‌های بزرگ با مساحت وسیع، ایجاد و کنترل شیب دقیق می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. اگر شیب کف به درستی اجرا نشود یا ناکافی باشد، آب به جای جریان یافتن به سمت کفشور، در نقاط مختلف سطح کف جمع می‌شود. این تجمع آب (پاندینگ) نه تنها فرآیند خشک شدن کف را کند می‌کند، بلکه می‌تواند باعث لغزندگی، ایجاد لکه‌های دائمی روی سطح، و در مناطق سردسیر، منجر به تشکیل یخ و افزایش خطر تصادف شود. همچنین، آب راکد می‌تواند بستر مناسبی برای رشد باکتری‌ها و ایجاد بوی نامطبوع فراهم کند.

گرفتگی و انسداد لوله‌های زهکشی

پارکینگ‌ها محیط‌هایی هستند که به سرعت با انواع آلودگی‌ها و ذرات معلق پر می‌شوند: گرد و غبار، شن و ماسه، برگ درختان، زباله‌های کوچک، و بقایای روغن و مایعات خودرو. این مواد به راحتی می‌توانند وارد کفشور شده و در لوله‌های زهکشی انباشته شوند و باعث گرفتگی و انسداد شوند. انسداد لوله‌ها عملکرد سیستم زهکشی را مختل کرده و منجر به تجمع آب در سطح کف می‌شود. طراحی نامناسب کفشور (مانند نداشتن سبد آشغالگیر یا گریتینگ با منافذ بزرگ)، قطر کم لوله‌های زهکشی، یا خم‌های تند در مسیر لوله‌کشی، همگی می‌توانند ریسک گرفتگی را افزایش دهند. نگهداری و نظافت منظم برای جلوگیری از این مشکل حیاتی است.

انتخاب کفشور غیر مناسب برای فضا

همانطور که پیشتر اشاره شد، انتخاب کفشوری که متناسب با نیازهای خاص پارکینگ نباشد، یکی از مشکلات اساسی است. استفاده از کفشورهای خانگی یا تجاری سبک در پارکینگ‌هایی با ترافیک سنگین، منجر به شکستگی گریتینگ و بدنه کفشور خواهد شد. انتخاب کفشوری با ظرفیت تخلیه پایین برای مساحت بزرگ، باعث کندی یا عدم تخلیه کامل آب می‌شود. همچنین، استفاده از متریالی که در برابر مواد شیمیایی موجود در پارکینگ مقاوم نباشد، منجر به خوردگی و تخریب سریع کفشور خواهد شد. انتخاب نادرست نه تنها عملکرد سیستم زهکشی را به خطر می‌اندازد، بلکه ایمنی و دوام کل سازه پارکینگ را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

مشکلات مربوط به ارتفاع کفشور

نصب کفشور با ارتفاع نادرست نسبت به سطح نهایی کف پارکینگ، چه بالاتر و چه پایین‌تر از حد لازم، می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند. اگر کفشور بیش از حد بالا نصب شود، آب به راحتی وارد آن نمی‌شود و در اطراف آن جمع می‌گردد. اگر بیش از حد پایین باشد، علاوه بر مشکلات زهکشی، لبه‌های آن می‌تواند باعث آسیب به تایر خودروها یا ایجاد خطر سقوط برای افراد پیاده شود. همچنین، تراز نبودن صحیح کفشور با سطح بتن یا آسفالت اطراف، می‌تواند نقاط ضعفی ایجاد کند که منجر به ترک خوردن یا شکستگی در پوشش کف در اطراف کفشور شود. تنظیم دقیق ارتفاع کفشور در حین فرآیند نصب و تراز کردن کف نهایی اطراف آن بسیار مهم است.

توصیه‌ها برای جلوگیری از این مشکلات

برای پیشگیری از چالش‌های رایج در نصب کفشور پارکینگ، برنامه‌ریزی دقیق در مراحل طراحی پروژه ضروری است. اولین گام، انجام محاسبات دقیق برای تعیین حجم آب مورد انتظار و انتخاب نوع و ابعاد کفشور با ظرفیت تخلیه مناسب است. سپس، انتخاب کفشوری با متریال مقاوم و کلاس مقاومت بار متناسب با نوع ترافیک پارکینگ (خودروهای سواری، کامیون‌ها، و غیره) اهمیت دارد. در مرحله اجرا، استفاده از نصاب‌های باتجربه که با اصول شیب‌بندی دقیق در سطوح بزرگ و تکنیک‌های آب‌بندی آشنا هستند، بسیار مهم است. نظارت دقیق بر فرآیند نصب، اطمینان از اتصال صحیح به شبکه لوله‌کشی و اجرای دقیق لایه آب‌بندی اطراف کفشور، از دیگر توصیه‌های کلیدی برای تضمین عملکرد صحیح و دوام سیستم زهکشی پارکینگ در بلندمدت است.

راهکارهای آب بندی کفشور

آب‌بندی کفشور در پارکینگ‌ها به دلیل حجم بالای آب و اهمیت جلوگیری از نفوذ رطوبت به سازه زیرین، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. روش‌های مختلفی برای آب‌بندی اطراف کفشور وجود دارد که بسته به نوع کفشور، متریال کف و نوع سیستم آب‌بندی کلی پارکینگ انتخاب می‌شوند. هدف اصلی، ایجاد یک اتصال کاملاً ضدآب بین بدنه کفشور و لایه آب‌بندی کف است. این کار می‌تواند با استفاده از ممبران‌های ضدآب (مانند ممبران‌های قیری، پلیمری یا سیمانی)، نوارهای آب‌بندی مخصوص در محل اتصال، و مواد سیلانت یا گروت‌های اپوکسی صورت گیرد. اجرای صحیح جزئیات آب‌بندی در اطراف کفشور نیازمند دقت و مهارت بالا است.

آب بندی کفشور ساده تر با استفاده از کفشور خطی

استفاده از کفشورهای خطی می‌تواند فرآیند آب‌بندی را نسبت به کفشورهای نقطه‌ای ساده‌تر کند، به‌ویژه در پارکینگ‌های بزرگ. در سیستم‌های نقطه‌ای، نیاز به شیب‌بندی چهارطرفه و ایجاد یک نقطه تمرکز برای آب‌بندی وجود دارد که می‌تواند پیچیده باشد. اما در کفشورهای خطی، شیب‌بندی معمولاً یک‌طرفه یا دوطرفه به سمت خط کانال است. این امر اجرای لایه آب‌بندی را در یک سطح شیب‌دار ساده‌تر امکان‌پذیر می‌سازد و اتصال ممبران آب‌بندی به لبه‌های کانال خطی معمولاً آسان‌تر از اتصال آن به بدنه گرد یا مربع شکل کفشور نقطه‌ای است. این سادگی در اجرا، احتمال خطا در آب‌بندی را کاهش داده و اطمینان از عملکرد صحیح سیستم را افزایش می‌دهد.

استفاده از اسپری آب بند برای آب بندی کفشور

اسپری‌ها یا مایعات آب‌بند، که اغلب بر پایه پلیمر یا قیر اصلاح‌شده هستند، می‌توانند به عنوان بخشی از فرآیند آب‌بندی اطراف کفشور در پارکینگ‌ها مورد استفاده قرار گیرند. این مواد به صورت مایع اعمال شده و پس از خشک شدن، یک لایه ضدآب و انعطاف‌پذیر ایجاد می‌کنند. می‌توان از آن‌ها برای پوشش دادن محل اتصال بدنه کفشور به لایه زیرین بتن یا برای تقویت آب‌بندی در گوشه‌ها و محل‌های پیچیده استفاده کرد. این روش می‌تواند مکمل استفاده از ممبران‌های آب‌بندی باشد، به خصوص در نقاطی که اجرای ممبران دشوار است. با این حال، انتخاب نوع اسپری آب‌بند باید با توجه به سازگاری آن با متریال کف و لایه آب‌بندی اصلی صورت گیرد و اجرای آن نیازمند رعایت دستورالعمل‌های تولیدکننده است.

نحوه نصب و شیب بندی کفشور خطی

نصب و شیب‌بندی کفشور خطی در پارکینگ‌ها نیازمند دقت بالایی است. ابتدا، محل دقیق کانال بر اساس نقشه‌های طراحی مشخص و گودبرداری لازم انجام می‌شود. بستر زیر کانال باید محکم و تراز باشد؛ معمولاً از یک لایه بتن کم‌عیار یا شن متراکم شده به عنوان بستر استفاده می‌شود. سپس، بدنه کانال خطی در محل قرار داده شده و تراز می‌شود. اتصال کانال به لوله زهکشی اصلی باید به صورت محکم و آب‌بند انجام گیرد. مرحله حیاتی بعدی، بتن‌ریزی اطراف کانال است. در این مرحله، بتن با دقت اطراف بدنه کانال ریخته شده و فشرده می‌شود. همزمان با بتن‌ریزی، سطح بتن باید با شیب محاسبه‌شده (معمولاً ۱ تا ۲ درصد) به سمت لبه‌های کانال خطی شیب‌بندی شود. این شیب‌بندی یک‌طرفه یا دوطرفه، هدایت مؤثر آب به داخل کانال را تضمین می‌کند. گریتینگ نهایی پس از سخت شدن بتن و انجام مراحل پایانی کف‌پوش نصب می‌شود.

ضوابط و اصول کلیدی در طراحی پارکینگ‌ها

طراحی پارکینگ‌ها در پروژه‌های بزرگ، فراتر از صرفاً تعیین فضای پارک خودروهاست و شامل مجموعه‌ای از ضوابط و اصول مهندسی برای تضمین ایمنی، عملکرد و دوام سازه است. این ضوابط شامل ابعاد استاندارد فضاهای پارک، مسیرهای دسترسی و گردش، سیستم‌های روشنایی و تهویه، سیستم‌های اطفاء حریق و مهمتر از همه، سیستم زهکشی کارآمد است. سیستم زهکشی پارکینگ باید به گونه‌ای طراحی شود که از تجمع آب در هیچ نقطه‌ای جلوگیری کرده و آب‌های سطحی را به سرعت جمع‌آوری و دفع کند. این امر نه تنها برای راحتی و ایمنی کاربران ضروری است، بلکه برای حفاظت از سازه بتنی پارکینگ در برابر آسیب‌های ناشی از رطوبت و مواد شیمیایی (مانند نمک) حیاتی است. رعایت استانداردها و مقررات ملی ساختمان در این زمینه الزامی است.

ضوابط طراحی رمپ‌ها و شیب‌ها

رمپ‌ها و سطوح شیب‌دار در پارکینگ‌ها نقش حیاتی در دسترسی و گردش خودروها دارند و طراحی آن‌ها باید با دقت صورت گیرد. ضوابط مربوط به رمپ‌ها شامل حداکثر و حداقل شیب مجاز برای انواع خودروها، شعاع گردش در ابتدا و انتهای رمپ، و عرض رمپ است. علاوه بر این، شیب‌بندی سطوح پارکینگ (فضاهای پارک و مسیرهای تردد) نیز بر اساس اصول مهندسی تعیین می‌شود تا ضمن تسهیل حرکت خودروها، امکان زهکشی مؤثر آب را نیز فراهم کند. معمولاً شیب حداقل یک درصد برای هدایت آب به سمت کفشورها یا کانال‌های زهکشی توصیه می‌شود. طراحی دقیق شیب‌ها و محل قرارگیری کفشورها، به‌ویژه در رمپ‌های پارکینگ، برای جلوگیری از تجمع آب و یخ‌زدگی در فصول سرد بسیار اهمیت دارد.

کفشور برای چه مواردی استفاده می‌شود؟

کفشور برای جمع‌آوری و هدایت آب‌های سطحی از کف به سیستم فاضلاب یا زهکشی استفاده می‌شود تا از تجمع آب، رطوبت و آسیب به کفپوش و سازه جلوگیری کند. در پارکینگ‌ها، برای دفع آب باران، شستشو و نشت مایعات خودرو کاربرد دارد.

قیمت انواع گاتر چقدر است و چه تاثیری در انتخاب آن برای پارکینگ‌های بزرگ دارد؟

قیمت انواع گاتر بسته به جنس، اندازه و کیفیت متفاوت است و باید با توجه به بودجه پروژه و شرایط محیطی پارکینگ انتخاب شود تا هم کیفیت مناسب باشد و هم هزینه‌ها کنترل گردد.