به گزارش آرسل ستارگان پرجرم با تقریباً هشت برابر جرم خورشید در پایان عمر خود به صورت ابرنواختر منفجر می شوند. انفجارهایی که یک سیاه چاله یا یک ستاره نوترونی را باقی می گذارند و آنقدر پرانرژی هستند که می توانند ماه ها از کل کهکشان های میزبان خود بیشتر بدرخشند.
به نقل از آرسل با این حال به نظر می رسد ستاره شناسان به تازگی ستاره ای عظیم را مشاهده کرده اند که مرحله انفجار را نادیده گرفته و به طور مستقیم به سیاه چاله تبدیل شده است.
ستارگان همواره در حال برقراری تعادل بین نیروی بیرونی همجوشی و نیروی گرانش درونی خود هستند. وقتی یک ستاره پرجرم وارد آخرین مراحل تکاملی خود می شود هیدروژن آن شروع به تمام شدن می کند و همجوشی آن ضعیف می شود. بنابراین نیروی بیرونی حاصل از همجوشی آن دیگر نمی تواند با گرانش قدرتمند ستاره مقابله کند و ستاره در خود فرو می ریزد.
نتیجه این اتفاق یک انفجار ابرنواختری است. یک رویداد فاجعه بار که ستاره را نابود می کند و یک سیاه چاله یا یک ستاره نوترونی را باقی می گذارد.
با این حال به نظر می رسد که گاهی اوقات ستارگان نمی توانند به مرحله ابرنواختر برسند و در عوض مستقیماً به سیاه چاله تبدیل می شوند.
تحقیقات جدید نشان می دهند که چگونه یک ستاره غول پیکر و فاقد هیدروژن در کهکشان آندرومدا(M31) نتوانست به عنوان یک ابرنواختر منفجر شود.
کیشالای دی(Kishalay De) پژوهشگر فوق دکترا در موسسه اخترفیزیک کاولی(Kavli) و بخش تحقیقات فضایی در MIT روی ناپدید شدن این ستاره عظیم در کهکشان M31 و تولد ناگهانی یک سیاهچاله پژوهش می کند.
این نوع ابرنواخترها «ابرنواخترهای فروپاشی هسته» نامیده می شوند که به نام «نوع دوم» نیز شناخته می شوند. آنها نسبتا نادر هستند و تقریباً هر صد سال یک بار در کهکشان راه شیری اتفاق می افتند.
دانشمندان به ابرنواخترها علاقه مند هستند چرا که آنها مسئول ایجاد بسیاری از عناصر سنگین هستند و امواج ضربه ای آنها می تواند باعث تشکیل ستاره شود. آنها همچنین پرتوهای کیهانی ایجاد می کنند که می توانند به زمین برسد.
این پژوهش جدید نشان می دهد که ما ممکن است آنقدر که فکر می کردیم ابرنواخترها را درک نکرده باشیم.
ستاره مورد بحث در این پژوهش «M31-2014-DS1» نام دارد. ستاره شناسان در سال 2014 متوجه درخشندگی آن در طیف فروسرخ میانی شدند. به مدت هزار روز درخشندگی آن ثابت بود. سپس بین سال های 2016 و 2019 به شکل ناگهانی محو شد.
محققان می گویند این ستاره با جرم اولیه حدود 20 جرم ستاره ای متولد شد و به مرحله نهایی سوزاندن هسته ای خود با حدود 6.7 جرم ستاره ای رسید.
جرم ستاره ای(Stellar mass) عبارتی است که در اخترشناسی برای توصیف جرم یک ستاره از آن استفاده می شود. این اصطلاح با اشاره و در مقایسه با جرم خورشید است که به عنوان نسبتی از جرم خورشید شمارش می شود.
مشاهدات ستاره شناسان نشان می دهد که این ستاره توسط یک پوسته غباری که اخیراً به بیرون پرتاب شده مطابق با یک انفجار ابرنواختری احاطه شده است اما هیچ مدرکی دال بر فوران نوری وجود ندارد.
۵۸۵۸
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "ناپدید شدن ناگهانی یک ستاره / اتفاقی که هر ۱۰۰ سال یکبار رخ می دهد!" هستید؟ با کلیک بر روی پزشکی، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "ناپدید شدن ناگهانی یک ستاره / اتفاقی که هر ۱۰۰ سال یکبار رخ می دهد!"، کلیک کنید.
