خلاصه کتاب با هم بودن ( نویسنده آنا گاوالدا )

«با هم بودن»، شاهکار آنا گاوالدا، رمانی دلنشین است که مثل یک پتوی گرم و نرم، تنهایی آدم را در آغوش می گیرد و نشان می دهد چطور غریبه ها می توانند تبدیل به خانواده ای از جنس انتخاب شوند. این کتاب حکایت کسانی است که هر کدام گوشه ای از دنیای بزرگ و شلوغ تنها افتاده اند، اما تقدیر، یا بهتر بگویم، نیاز عمیق به همدمی، آن ها را کنار هم جمع می کند تا زندگی ای متفاوت و پر از عشق بسازند. این رمان، از پرفروش ترین آثار آنا گاوالداست که در فرانسه و سراسر جهان کلی طرفدار دارد و واقعاً ارزش خواندن را دارد.

آنا گاوالدا، نویسنده ای که قلب خواننده را به دست می آورد، در این رمان هم مثل همیشه با قلم شیرین و روانش کاری می کند که خواننده در دل داستان گم شود. او استاد روایت داستان هایی است که زندگی روزمره آدم ها را با تمام پستی و بلندی ها، شادی ها و غم ها، و البته با یه عالمه امید و نور، به تصویر می کشد. «با هم بودن» هم از همین دسته است؛ داستانی که می فهمید چطور آدم ها می توانند با تکیه بر هم، از پس سختی ها بربیایند و معنی واقعی «خانواده» رو پیدا کنند. پس بیایید با هم یه نگاهی بندازیم به این کتاب دوست داشتنی، شخصیت های بامزه اش، و پیام های عمیقی که برای ما داره.

آشنایی با خالق اثر: آنا گاوالدا، بانوی قصه گو

آنا گاوالدا، اسمش برای خیلی از کتاب خوان ها، مخصوصاً اونایی که دلشون یه قصه شیرین و در عین حال پرمفهوم می خواد، غریبه نیست. این نویسنده خوش قلم فرانسوی، متولد ۱۹۷۰ در غرب پاریسه و کلاً یه حس و حال خاصی به داستان هاش می ده. شاید وقتی اسم «خلاصه کتاب با هم بودن ( نویسنده آنا گاوالدا )» رو می شنویم، ناخودآگاه یاد یه داستان پر از حس های لطیف و دلنشین بیفتیم، و خب حق هم داریم، چون کارهای آنا گاوالدا کلاً همین طوریه.

قبل از اینکه غرق در دنیای «با هم بودن» بشیم، بد نیست کمی با خود آنا گاوالدا آشنا بشیم. شاید باورش سخت باشه، اما این نویسنده ماهر، از همون اول راهش رو توی ادبیات پیدا نکرده بود. اون اولش به عنوان معلم توی مدرسه ها کار می کرد و بعد کم کم به سمت نویسندگی اومد. اما وقتی اومد، دیگه ترکوند! اونقدر که الان کلی از کتاب هاش به زبان های مختلف ترجمه شده و اسمش سر زبون خیلی هاست.

اگه بخوایم از ویژگی های سبک نوشتاری آنا گاوالدا بگیم، اولین چیزی که به ذهن میاد، زبان شاعرانه و خیلی روونه. انگار کلمه ها توی دستش مثل موم نرم می شن و هر جور که دلش بخواد، باهاشون بازی می کنه. دیالوگ هاش هم خیلی طبیعی و پرکششه، جوری که وقتی می خونیشون، حس می کنی خودت اونجا کنار شخصیت ها نشستی و داری حرفاشونو می شنوی. اون از جزئیات زندگی روزمره غافل نمی شه و همین باعث می شه داستان هاش خیلی به دل آدم بشینه و واقعی به نظر بیاد. اون واقعا می دونه چطور احساسات انسانی رو جوری بیان کنه که خواننده باهاش ارتباط بگیره.

از آثار برجسته ش که بخوایم بگیم، حتماً اسم «من او را دوست داشتم» و «دوست داشتم کسی جایی منتظرم باشد» به گوشتون خورده. این دو کتاب هم مثل «با هم بودن» کلی طرفدار پیدا کردن. اما «با هم بودن» یه جایگاه ویژه ای داره. چون فراتر از یه داستان عاشقانه، به روابط انسانی می پردازه و نشون می ده چطور آدم ها می تونن بدون عشق رمانتیک، یه خانواده بسازن و کنار هم خوشبخت باشن. این دقیقاً همون چیزیه که این کتاب رو اینقدر خاص و متفاوت می کنه و باعث می شه خیلیا دنبال خلاصه کتاب با هم بودن ( نویسنده آنا گاوالدا ) باشن تا ببینن این شاهکار چطوریه.

خلاصه کامل و عمیق کتاب با هم بودن: داستانی از گره خوردن سرنوشت ها

خب، رسیدیم به بخش جذاب ماجرا؛ خود داستان! «با هم بودن» قصه چهار آدمیه که هر کدومشون یه جورایی توی انزوای خودشون غرق شدن و زندگیشون خیلی معمولی، یا شاید هم بهتره بگم، خیلی سخت می گذره. اما همونطور که می گن، «هر چه پیش آید، خوش آید»، سرنوشت این چهار نفر رو به هم گره می زنه و یه جورایی مجبور می شن توی یه خونه با هم زندگی کنن. این همونجاست که معنی واقعی «با هم بودن» برای همشون روشن می شه. اگه دنبال داستان کتاب با هم بودن هستید، اینجا همه چیز رو براتون می گم.

با شخصیت های اصلی کتاب با هم بودن آشنا بشیم

آنا گاوالدا حسابی وقت گذاشته تا شخصیت هاشو خوب از آب دربیاره. هر کدومشون یه دنیا حرف دارن و کلی ویژگی خاص دارن که باعث می شه باهاشون ارتباط بگیریم و حسشون کنیم:

• کامی (Camille Fauque): یه دختر نقاش بااستعداد، اما متاسفانه زندگی روی خوش بهش نشون نداده. از مشکلات روحی و مالی حسابی کلافه شده و برای گذران زندگی مجبور شده به کارهای خدماتی و نظافت خونه ها بپردازه. کامی خیلی آسیب پذیره، تنهاست و انگار هیچ کس توی دنیا رو نداره. اما کم کم که با بقیه آشنا می شه، می بینیم که چقدر قویه و چقدر مسیر تحولش قشنگه. اون توی شخصیت های اصلی کتاب با هم بودن واقعاً دل آدم رو می بره.
• فیلیبر مارکیت د لا دُربُت (Philibert Marquet de la Durbelière): اسمش یه کم طولانیه، نه؟ اما خودش یه پسر اشراف زاده یه، البته از اون مدل خجالتی ها. لکنت زبون داره و عاشق تاریخ و جمع آوری کارت پستاله. فیلیبر نقش خیلی مهمی توی جمع کردن این آدم ها کنار هم داره. شاید اولش یه کم دست و پا چلفتی به نظر بیاد، اما قلبش پاکه و همین باعث می شه یه جورایی پل ارتباطی بین بقیه بشه. رشد شخصیتی فیلیبر توی داستان خیلی دیدنیه.
• فرانک لتافیه (Franck Lestafier): یه آشپز حرفه ای و حسابی سخت کوش. ظاهرش یه کم خشن و بی حوصله به نظر میاد، اما کافیه یه کم بهش نزدیک بشی تا بفهمی زیر اون ظاهر خشن، یه دل مهربون داره که حسابی نگران مادرشه. فرانک توی روابط عاطفی یه کم مشکل داره و درگیر چالش های خانوادگی خودشه. اون یه جورایی نقطه مقابل فیلیبره، اما همین تفاوت هاشون باعث می شه کنار هم جالب باشن.
• پولِت (Paulette): مادربزرگ فیلیبر، یه پیرزن شیرین و دوست داشتنی که متاسفانه به بیماری آلزایمر مبتلاست. پولت شاید خودش نتونه زیاد کاری بکنه، اما حضورش توی خونه باعث می شه این جمع چهارنفره حسابی به هم نزدیک بشن و مسئولیت پذیری رو تجربه کنن. اون نمادی از آسیب پذیری و نیاز به مراقبته که این خانواده عجیب و غریب رو دور هم جمع می کنه.

سیر تحول روابط و وقایع کلیدی

داستان «با هم بودن» با تنهایی هر کدوم از این شخصیت ها شروع می شه. کامی، توی آپارتمان سرد و تاریک خودش داره زندگی می کنه و به سختی پول درمیاره. فیلیبر و فرانک هم توی یه خونه بزرگ زندگی می کنن، اما انگار یه چیزی کمه. ورود کامی به زندگی این دو نفر، اونم کاملاً اتفاقی و از سر ناچاری، جرقه اصلی داستانه. کامی اولش فقط می آد تا نظافت خونه رو انجام بده، اما کم کم توی این خونه جا باز می کنه.

اولش خیلی راحت نیست، کلی سوءتفاهم و کج فهمی پیش می آد. فرانک به شدت از کامی بدش می آد و فکر می کنه اون یه مزاحمه. اما فیلیبر با اون قلب مهربونش، سعی می کنه یه جوری همه رو کنار هم نگه داره. همین طور که روزها می گذره، این چهار نفر، یه جورایی به همدیگه عادت می کنن و کم کم یه حس خانواده جایگزین بینشون شکل می گیره. اون ها می فهمن که چقدر به هم نیاز دارن و چطور می تونن کنار هم نقاط قوت و ضعف هم رو تکمیل کنن.

یکی از بخش های کلیدی داستان، زمانیه که پولت، مادربزرگ فیلیبر که بیماریش پیشرفت کرده، به خونه اون ها منتقل می شه. اینجاست که دیگه همه چیز جدی می شه. مراقبت از یه پیرزن آلزایمری کار آسونی نیست و مسئولیت پذیری جمعی این سه نفر رو حسابی به چالش می کشه. این چالش ها، سوءتفاهم ها، و البته کلی لحظات طنزآمیز، باعث می شه که ریشه های این خانواده عجیب و غریب حسابی محکم بشه. نقد کتاب با هم بودن اغلب به همین نکات اشاره می کنه که چطور گاوالدا از دل سختی ها، زیبایی بیرون می کشه.

اوج داستان جاییه که این شخصیت ها یاد می گیرن چطور با مشکلات فردی و جمعیشون کنار بیان. اونا به واسطه حمایت و همدلی همدیگه، روی پاهای خودشون می ایستن. شاید پایان رمان، اون چیزی نباشه که توی فیلم های هالیوودی می بینیم، اما واقعیه و ته دل آدم رو گرم می کنه. این چهار نفر، معنی واقعی «خانواده»، «عشق» (نه فقط از نوع عاشقانه)، و «خوشبختی» رو کنار هم پیدا می کنن. اونا می فهمن که خوشبختی لزوماً توی چیزهای بزرگ و پر زرق و برق نیست، بلکه توی لحظات کوچیکیه که با هم بودن رو تجربه می کنن. این دقیقاً دلیل محبوبیت آنا گاوالدا با هم بودن هست و اینقدر خوبه!

چیزی که باعث می شود آدم ها در کنار هم زندگی نکنند، حماقتشان است نه تفاوت هایشان.

مضامین اصلی و پیام های عمیق با هم بودن

کتاب «با هم بودن» فقط یه داستان ساده از زندگی چند نفر نیست، بلکه پر از پیام های عمیق و درس هاییه که می تونه دید آدم رو به زندگی عوض کنه. اگه بخوایم چرا کتاب با هم بودن را بخوانیم، باید به همین مضامین اصلی نگاهی بندازیم که توی دل داستان جا گرفتن:

مبارزه با تنهایی و انزوا

یکی از مهم ترین مضامین این کتاب، بحث تنهاییه. توی دنیای پرهیاهوی امروز که همه سرشون تو کار خودشونه، خیلی وقتا آدما احساس تنهایی می کنن، حتی اگه دورشون شلوغ باشه. شخصیت های این داستان، هر کدوم یه جورایی با تنهایی دست و پنجه نرم می کنن. کامی منزویه، فیلیبر خجالتیه و فرانک هم یه دیوار دور خودش کشیده. کتاب نشون می ده که چقدر ارتباط انسانی مهمه و چطور یه ذره همدلی می تونه تنهایی آدم ها رو بشکنه و یه نور امید توی دلشون روشن کنه.

تعریف نوین از خانواده

این کتاب واقعاً تعریف ما از خانواده رو به چالش می کشه. همیشه فکر می کنیم خانواده یعنی پدر و مادر و خواهر و برادر، یعنی کسایی که باهامون نسبت خونی دارن. اما «با هم بودن» نشون می ده که خانواده می تونه یه چیز دیگه باشه؛ یه جمعی که آدم هاش همدیگه رو انتخاب می کنن، نه به خاطر نسبت خونی، بلکه به خاطر همدلی، حمایت متقابل و عشقی که بینشون هست. این خانواده ای که کامی، فیلیبر، فرانک و پولت می سازن، شاید غیرمعمول باشه، اما از خیلی از خانواده های خونی هم محکم تر و دوست داشتنی تره. این همون چیزیه که مضامین اصلی با هم بودن رو متمایز می کنه.

قدرت همدلی، بخشش و پذیرش تفاوت ها

توی این کتاب می بینیم که آدم ها با تمام تفاوت هاشون، چطور می تونن کنار هم زندگی کنن و حتی همدیگه رو کامل کنن. فرانک خشن، فیلیبر خجالتی، و کامی حساس. با این همه تفاوت، اونا یاد می گیرن نقاط ضعف همدیگه رو بپذیرن، همدیگه رو ببخشن و با همدلی، به هم کمک کنن. این یه درس بزرگه که می گه برای با هم بودن، لازم نیست شبیه هم باشیم، کافیه همدیگه رو بفهمیم.

اهمیت امید و یافتن معنا در زندگی

با وجود همه سختی ها و چالش هایی که شخصیت ها تجربه می کنن، یه حس امید همیشه توی داستان وجود داره. کتاب نشون می ده که حتی توی بدترین شرایط، می شه یه کورسوی امید پیدا کرد و برای زندگی کردن و پیدا کردن معنا تلاش کرد. وقتی این چهار نفر کنار هم قرار می گیرن، هر کدومشون یه معنی جدید برای زندگیشون پیدا می کنن و این حس امید، اون ها رو جلو می بره.

تغییر و رشد شخصیت

شاید یکی از جذاب ترین بخش های رمان، تحول درونی هر کدوم از شخصیت هاست. کامی از یه هنرمند منزوی به یه آدم فعال و مهربون تبدیل می شه، فیلیبر از یه پسر خجالتی به یه مرد بااعتماد به نفس و بالغ می رسه و فرانک هم یاد می گیره احساساتشو بروز بده و مسئولیت پذیر باشه. این رشد و تغییر، همش به خاطر ارتباط با همدیگه و حمایت هایی هست که از هم می گیرن. این ها همه جزئی از معرفی کتاب با هم بودن هست که باید بهش اشاره کرد.

سبک نوشتاری و ویژگی های هنری آنا گاوالدا در این رمان

اگه یه چیزی باشه که آنا گاوالدا واقعاً توش استاده، همون سبک نوشتاریشه. وقتی «با هم بودن» رو می خونی، یه حس گرم و دلنشین بهت دست می ده که باعث می شه نتونی کتاب رو زمین بذاری. این همون ویژگییه که باعث می شه خیلیا دنبال جملات برگزیده کتاب با هم بودن یا بریده هایی از کتاب با هم بودن بگردن تا باز هم اون حس و حال رو تجربه کنن.

لحن شاعرانه، رمانتیک و احساسی

قلم گاوالدا پر از لطافت و احساسه. اون جوری می نویسه که کلمه ها نه تنها معنی رو منتقل می کنن، بلکه حس رو هم به خواننده القا می کنن. یه جور رمانتیسم خاص توی نوشته هاش هست که نه لوسه و نه اغراق آمیز، فقط دلنشینه و آدم رو توی خودش غرق می کنه. این لحن باعث می شه حتی وقتی قصه به جاهای سخت می رسه، باز هم یه حس امیدواری و زیبایی توی دل آدم بمونه.

گفت وگو محور بودن داستان

یکی از نقاط قوت بزرگ این کتاب، دیالوگ هاشه. گاوالدا خیلی خوب بلده چطور با دیالوگ ها، شخصیت ها رو معرفی کنه، داستان رو پیش ببره و فضایی طبیعی و واقعی بسازه. گفت وگوها انقدر روان و جذابن که حس می کنی داری یه فیلم تماشا می کنی یا پای صحبت چند تا دوست نشستی. همین دیالوگ ها باعث می شن حجم نسبتاً زیاد کتاب اصلاً به چشم نیاد و آدم با سرعت برق و باد ازشون رد بشه.

روان بودن و جذابیت قلم

شاید «با هم بودن» یه کتاب تقریباً حجیم باشه، اما اصلاً خسته کننده نیست. قلم آنا گاوالدا انقدر روونه که صفحه به صفحه پیش می ری و قبل از اینکه بفهمی چی شد، می بینی کتاب رو به پایانه. این جذابیت قلم باعث می شه که خواننده کاملاً توی داستان غرق بشه و با شخصیت ها زندگی کنه. بعضی از رقبا هم به این نکته اشاره کرده بودن که کتاب با اینکه حجمش زیاده، ولی روانه و سریع پیش می ره، و این دقیقاً همون چیزیه که آنا گاوالدا با هم بودن رو خاص می کنه.

استفاده از طنز لطیف و موقعیت های کمیک

زندگی این شخصیت ها پر از چالش و سختیه، اما گاوالدا با یه طنز لطیف و هوشمندانه، تلخی ها رو کم می کنه و لحظات بامزه ای رو خلق می کنه. این طنز باعث می شه کتاب تعادل داشته باشه و خواننده در کنار تمام احساسات عمیق، لبخند هم بزنه. این ترکیب هوشمندانه، به داستان عمق و جذابیت بیشتری می ده.

نقش ترجمه خجسته کیهان

حالا که از این همه زیبایی حرف زدیم، باید یه اشاره ای هم به ترجمه خوب این کتاب بکنیم. ترجمه «با هم بودن» توسط خجسته کیهان با هم بودن، واقعاً عالیه. ایشون تونسته روح و حس و حال اصلی اثر رو به فارسی منتقل کنه و این خودش یه هنره. یه ترجمه خوب می تونه کاری کنه که یه کتاب عالی، همونطور که هست به مخاطب فارسی زبان برسه و حسش رو منتقل کنه. بعضی از خواننده ها از ترجمه های دیگه گلایه داشتن، اما ترجمه خجسته کیهان واقعاً به اعتبار این اثر در ایران اضافه کرده. اگه می خواید بهترین تجربه رو از این کتاب داشته باشید، بهتره به سراغ ترجمه ایشون برید.

شخصیت های ماندگار: از عمق به سطح

همونطور که گفتیم، شخصیت های «با هم بودن» واقعاً زنده اند و با خواننده ارتباط برقرار می کنن. تحول اون ها توی داستان، خیلی جذابه و همین باعث می شه وقتی کتاب تموم می شه، دلت برای تک تکشون تنگ بشه. بیاید یه نگاه عمیق تر بندازیم به این آدم های دوست داشتنی:

تحولات کامی: از هنرمند منزوی تا عضوی فعال و مهربان

کامی اول داستان یه دختر شکست خورده و تنهاست که همه چیزو رها کرده و به کارهای پیش پا افتاده مشغول شده. اون از زندگی و آدما بریده و یه جورایی توی لاک خودش فرو رفته. اما وقتی وارد خونه فیلیبر و فرانک می شه، کم کم تغییر می کنه. اولش مقاومت می کنه، اما بعدش می فهمه که چقدر به این ارتباط نیاز داره. کامی با نقاشی هایش دوباره آشتی می کنه و به کمک بقیه، دوباره حس بودن و ارزشمند بودن رو پیدا می کنه. اون از یه دختر تنها و منزوی، تبدیل به یه عضوی فعال و مهربون از یه خانواده عجیب و غریب می شه و حتی نقش یه تکیه گاه رو برای فیلیبر و فرانک بازی می کنه. این تحول، واقعاً دلنشینه و نشون می ده آدم ها چقدر می تونن با حضور همدیگه رشد کنن.

کاوش در شخصیت فیلیبر: از خجالت زدگی و انزوا تا اعتماد به نفس و بلوغ

فیلیبر، اون پسر اشراف زاده خجالتی با لکنت زبان، اولش خیلی دست و پا چلفتی به نظر می آد. اون توی دنیای خودش و تاریخ و کارت پستال هاش زندگی می کنه و خیلی از دنیای واقعی فاصله داره. اما همین فیلیبر، یه قلب مهربون داره که باعث می شه کامی رو به خونه خودش دعوت کنه و یه جورایی شروع کننده ماجرای «با هم بودن» باشه. فیلیبر به کمک کامی و فرانک، کم کم از اون لاک خجالتش بیرون می آد، یاد می گیره حرف بزنه، اعتماد به نفس پیدا می کنه و یه جورایی به بلوغ می رسه. اون یاد می گیره چطور با پولت، مادربزرگش، ارتباط بگیره و مسئولیت پذیری رو تجربه می کنه. فیلیبر نماد اینه که حتی یه آدم خجالتی و درون گرا هم می تونه قهرمان زندگی خودش و دیگران باشه.

بررسی فرانک: از تظاهر به خشونت تا ابراز عشق و مسئولیت پذیری

فرانک، اون آشپز سرآشپز تندخو و به ظاهر بی اعتنا، شاید اولش برای خواننده یه شخصیت منفی به نظر بیاد. اون با همه سر ناسازگاری داره، مخصوصاً با کامی. اما پشت اون ظاهر خشن، یه قلب مهربون پنهون شده که حسابی نگران مادرشه. فرانک توی روابط عاطفی حسابی مشکل داره و نمی تونه احساساتشو بروز بده. اما با ورود کامی و حضور پولت، کم کم اون دیواری که دور خودش کشیده، فرو می ریزه. فرانک یاد می گیره چطور عشق و محبتش رو نشون بده، مسئولیت پذیر باشه و حتی برای یه نفر دیگه فداکاری کنه. تحول فرانک شاید از همه ملموس تر باشه و نشون می ده چطور آدم ها می تونن از یه ظاهر خشن، به یه قلب مهربون و از خود گذشته تبدیل بشن.

نقش پولت: نمادی از آسیب پذیری و نیاز به مراقبت

پولت، مادربزرگ فیلیبر، شاید خودش توانایی زیادی برای کنش توی داستان نداشته باشه، چون بیماری آلزایمر داره. اما حضورش نماد آسیب پذیری انسان و نیاز به مراقبت و عشقه. پولت با حضورش، این سه نفر رو دور هم جمع می کنه و باعث می شه اونا معنی واقعی «خانواده» و «همدلی» رو تجربه کنن. اون یادآور اینه که توی هر سنی و با هر شرایطی، ما به ارتباط انسانی نیاز داریم و می تونیم مرکز ثقل یه خانواده باشیم، حتی اگه خودمون نفهمیم.

از کتاب تا پرده نقره ای: نگاهی به فیلم با هم بودن (Ensemble, c’est tout)

اگه از اون دسته آدم ها هستید که بعد از خوندن یه کتاب عالی، دلتون می خواد فیلمش رو هم ببینید، پس حتماً باید بدونید که از روی کتاب «با هم بودن» یه فیلم فرانسوی خیلی موفق هم ساخته شده. اسم فیلم هم دقیقاً همینه: «Ensemble, c’est tout» یا همون «با هم بودن». این فیلم سال ۲۰۰۷ توسط کارگردان مشهوری مثل کلود بری ساخته شده و بازیگرهای فوق العاده ای هم توش بازی کردن. مثلاً «اودره توتو» که حتماً با فیلم «آملی» می شناسیدش، نقش کامی رو بازی کرده و «گیوم کنه» هم نقش فرانک رو به عهده داشته.

فیلم «با هم بودن» تقریباً به رمان وفاداره، اما خب مثل هر اقتباس سینمایی دیگه ای، یه سری تفاوت ها هم داره. فیلم سعی کرده روح اصلی داستان و پیام های اون رو حفظ کنه، اما خب قاعدتاً نمی تونه همه جزئیات و ریزه کاری هایی که توی کتاب هست رو به تصویر بکشه. بعضی از صحنه ها ممکنه حذف شده باشن یا ترتیب وقایع یه کم تغییر کرده باشه تا برای فرم سینما مناسب تر باشه.

نقاط قوت فیلم بیشتر توی بازی های عالی بازیگرها و فضای دلنشینیه که تونسته خلق کنه. اودره توتو واقعاً کامی رو زنده کرده و گیوم کنه هم تونسته اون خشونت ظاهری و قلب مهربون فرانک رو به خوبی نشون بده. این فیلم هم مثل کتاب، تونسته با مخاطب ارتباط بگیره و حس و حال یه خانواده واقعی رو منتقل کنه. استقبال از فیلم هم خیلی خوب بود و همین باعث شد شهرت بین المللی کتاب «با هم بودن» هم بیشتر بشه و خیلیا با فیلم با هم بودن (Ensemble, c’est tout) با این داستان آشنا بشن.

اگه کتاب رو خوندید و دوستش داشتید، دیدن فیلمش هم می تونه تجربه جالبی باشه تا تصویر بصری از شخصیت ها و فضاها داشته باشید. اما اگه اول فیلم رو دیدید، حتماً حتماً پیشنهاد می کنم که کتاب رو بخونید، چون همیشه کتاب ها جزئیات و عمق بیشتری دارن که هیچ فیلمی نمی تونه اونا رو کاملاً پوشش بده.

چرا با هم بودن را بخوانیم؟ جمع بندی و ارزش پیشنهادی

خب، بعد از این همه گشت و گذار توی دنیای شیرین و گاهی تلخ «با هم بودن»، شاید الان وقتش باشه که بپرسیم: اصلاً چرا باید این کتاب رو بخونیم؟ چه چیزی باعث می شه «خلاصه کتاب با هم بودن ( نویسنده آنا گاوالدا )» توی ذهن آدم بمونه و دلت بخواد این کتاب رو داشته باشی؟

راستش رو بخواید، دلایل زیادی برای خوندن این رمان هست. «با هم بودن» یه داستان روح بخشه. توی دنیایی که آدما هر روز بیشتر و بیشتر از هم دور می شن و تنهایی بیداد می کنه، این کتاب مثل یه نسیم خنک می مونه که بهت یادآوری می کنه هنوز هم آدم هایی هستن که می تونن بدون هیچ نسبت خونی، کنار هم یه خانواده واقعی بشن، به هم عشق بورزن و همدیگه رو حمایت کنن. این کتاب پر از شخصیت های دوست داشتنی و قابل لمسه. آدمایی که شاید اولش خیلی معمولی به نظر بیان، اما کم کم جوری به دلت می شینن که حس می کنی بخشی از زندگی خودتن.

پیام های این کتاب جهانیه. همدلی، امید، بخشش، پذیرش تفاوت ها، و پیدا کردن معنای زندگی حتی توی سخت ترین شرایط؛ اینا همون چیزاییه که هر کدوممون توی زندگی بهش نیاز داریم. آنا گاوالدا جوری این پیام ها رو توی دل داستان پنهون کرده که اصلاً شعاری نیستن، بلکه خودشون رو توی رفتار شخصیت ها و اتفاقات روزمره نشون می دن.

این کتاب رو به همه کسانی توصیه می کنم که دنبال آرامشن، دنبال الهامن، یا دلشون می خواد یه تجربه متفاوت از روابط انسانی رو بخونن. اگه از داستان هایی خوشتون می آد که به عمق زندگی آدما می پردازه، اما در عین حال یه حس خوب و امیدواری بهت می ده، «با هم بودن» همون کتابیه که باید بخونیش. مطمئن باش از خوندنش پشیمون نمی شی و با دنیای آنا گاوالدا حسابی رفیق می شی. پس اگه هنوز نخوندیدش، منتظر چی هستید؟ این فرصتو از دست ندید!

نظرات کاربران و منتقدان: نگاهی به بازخوردها

همیشه وقتی یه کتاب رو تموم می کنیم، دوست داریم ببینیم بقیه درباره ش چی فکر می کنن، نه؟ «با هم بودن» هم مثل هر اثر دیگه، کلی بازخورد مثبت و گاهی هم انتقاد داشته. البته بیشتر نظرات درباره خلاصه کتاب با هم بودن ( نویسنده آنا گاوالدا ) و خود کتاب، خیلی مثبت بوده و دلگرم کننده.

خیلی از خواننده ها این کتاب رو «زیبا»، «روح بخش» و «داستانی قشنگ» توصیف کردن. اون ها از اینکه چطور گاوالدا تونسته با این داستان، احساس همدلی و گرمای روابط انسانی رو نشون بده، حسابی تحت تاثیر قرار گرفتن. خیلیا گفتن که کتاب رو یه نفس خوندن و نتونستن زمین بذارن، که این خودش نشونه قلم جذاب و روان نویسنده ست. بعضی ها هم به این نکته اشاره کردن که داستان، با وجود پیچیدگی هاش، آخرش یه حس خوب به آدم می ده و زندگی رو از یه زاویه متفاوت نشون می ده.

اما خب، هر کتابی ممکنه یه سری انتقادات هم داشته باشه. بعضی از خواننده ها گفتن که بخش های اول کتاب یه کم گیج کننده بوده و طول کشیده تا بتونن با داستان ارتباط بگیرن. این می تونه به خاطر معرفی تدریجی شخصیت ها و نحوه گره خوردن زندگیشون باشه. یه نکته دیگه که بعضی ها بهش اشاره کردن، بحث کیفیت ترجمه بود. همونطور که قبل تر گفتم، ترجمه خجسته کیهان خیلی خوبه، اما ممکنه بعضی از ناشرها با ترجمه های دیگه منتشر کرده باشن که کیفیتشون پایین تر بوده و باعث شده خواننده نتونه اونطور که باید با کتاب ارتباط بگیره و حتی سردرد بگیره. این نشون می ده که انتخاب بهترین ترجمه کتاب با هم بودن چقدر مهمه.

در مجموع، اگه بخوایم یه نگاه متعادل به نظرات بندازیم، می بینیم که نقاط قوت کتاب، یعنی داستان روح بخش، شخصیت های دوست داشتنی، و پیام های عمیقش، از هر ضعفی قوی ترن. این کتاب تونسته دل خیلی ها رو به دست بیاره و جایگاه خودش رو توی ادبیات معاصر محکم کنه. پس اگه هنوز شک دارید، پیشنهاد می کنم خودتون یه نسخه از این کتاب رو بخونید و نظرتون رو با بقیه به اشتراک بذارید. شاید شما هم یکی از کسانی باشید که با خوندن این کتاب، یه تجربه فراموش نشدنی رو پشت سر می ذارید و حسابی ازش لذت می برید.